Kardeşlik Bağı

İslam öyle bir bağdır ki, kendisinden başka hiçbir bağı kabul etmez.

“Allah’a ve ahiret gününe iman eden hiçbir topluluğun, babaları, oğulları, kardeşleri yahut kendi soy-sopları olsalar bile, Allah’a ve peygamberine düşman olan kimselere sevgi beslediğini göremezsin. İşte Allah onların kalplerine imanı yazmış ve onları kendi katından bir ruh ile desteklemiştir. Onları, içlerinden ırmaklar akan ve içlerinde ebedî kalacakları cennetlere sokacaktır. Allah onlardan razı olmuş, onlar da Allah’tan razı olmuşlardır. İşte onlar, Allah’ın tarafında olanlardır. İyi bilin ki, Allah’ın tarafında olanlar kurtuluşa erenlerin ta kendileridir.” Mücadele Suresi – 22. Ayet

İslam’ın kendisinden öncesindeki herşeyi yıkıp yeniden inşa ettiğini çok iyi özümseyen sahabeler, kardeşlik bağında da kendilerini yeniden inşa ettiler. Bunun en iyi örneklemesini de Bedir gününde (Yevmül Furkan-Fark günü) sergilediler. O gün;

Musab Bin Umeyr (Ra), abisi Ebu Azez’le
Ebu huzeyfe (Ra), babası Utbe Bin Rebia’yla
Ebubekir (Ra), Oğlu Abdurrahman’la
Ali (Ra), Abisi Akîl’le
Talha bin Ubeydullah(Ra), abisi Osman bin Ubeydullah’la
Ubeyde Bin Cerrah, babasıyla
Ömer Bin Hattab, dayısı As B. Hişam’la

Kılıç kılıca mücadele ettiler, hatta bir kısmının kanını da kendi elleri ile heder ettiler.

Hatta cihad sonrası; Musab Bin Umeyr (Ra) kardeşinin savaş sonrasında bir sahabi tarafından iple bağlanarak esir alındığını görünce Sahabe’ye hitaben;

“Ey kardeşim. İpi sıkı tut ki kaçamasın. Zira onun annesinden güzel bir fidye alabilirsin.” der.

Bunu duyan müşrik kardeşi; “Sen nasıl böyle konuşabilirsin. Ben senin kardeşin değil miyim?” der.

Musab bin Umeyr bunun üzerine: “Hayır! Sen benim kardeşim değilsin. Benim kardeşim, şu an senin ipini elinde bulunduran kişidir.” der.

İşte bugünde genelde ilk ihtiyacımız olan şey, bütün değerlerimizi İslam’a göre ayarlamak, özelde ise bütün bağlarımızı İslam ile bağlamaktır.

Unutulmamalıdır ki, bizler de sahabe gibi Allah’ın tarafında olanlarızdır. Allah’a sevimli geleni sever, düşmanına düşmanlık ederiz. Bütün bağlarımızı bu düsturla bağlar, bu düsturla çözüp atarız.